İncir çiçeği, dişi ve erkek olarak ayrı ağaçlarda bulunur. Hem erkek hem de dişi çiçekler, kapalı ve ağızları kilitli haldedir. Çiçeklerin içine dışarıdan bir şey girmesi imkansızdır. Aslında incirin ortaya çıkması ve meyvenin şekil bulması için, erkek çiçeğin içindeki polenlerin dişi çiçeğin içine aktarılması gerekmektedir. Bu aşılama işlemi gerçekleşmeyen çiçekler meyve veremez. Böcekler ve rüzgarların yardımı, ancak açık çiçeklerde faydalı olabilir. Bu nakli yapabilmek için bilinç, irade ve idrak sahibi bir faaliyetin harekete geçmesi lazımdır. Böylece incir gibi benzersiz bir meyve, hayvan ve bitkinin ortaklaşa çalışmaları sonucu meydana gelir. Sadece bir dokunmayla ezilip ölebilecek küçük bir sinek olan bu işçinin ana yurdu erkek çiçek tomurcuklarıdır. Erkek çiçekleri dışında hiçbir yerde tutunma imkânları yoktur.

Dişi çiçekler, aşılanacak yetenekte olduklarında, erkek çiçek tomurcuklarının içine yerleştirilmiş sinek yumurtaları yarılır. Seferber edilen sinek ordusu, bedenleri sarı toz olan bitki erkek tohum parçacıklarıyla kaplanmış olarak çiçeğin içinden dışarı çıkar. O zamana kadar gayet sıkı kapatılmış ve sert bulunan çiçeğin ağzı o anda yumuşar ve orduya kapısını açar. Dışarı çıkan sinekler, sanki önceden biliyorlarmış gibi hiç sapmadan doğruca dişi çiçeklerin üzerine konar ve kendi yuvalarına giriyormuş gibi dişi çiçeklerin içine giderler. İçeride bir süre kaldıktan sonra tekrar dışarı çıkarak başka bir çiçeğe giderler ve böylece incirin aşılanması gerçekleşir.

Aşılanan çiçek, meyveyi düzenlemek için ağaçta sabit kalır. Ancak içine sinek girmemiş olanlar, ağaç üzerinde kalamayarak hemen yere düşerler. Şaşırtıcı olan, dişi çiçeğin ağzı iğne ile delinmesi zor bir sertlikte kapalıyken, sineğin bedeni dokunmakla yok olacak derecede inceyken nasıl oluyorsa bu canlı çiçeğin ağzını açıp içeriye girebiliyor ya da dişi çiçek kendisine gelen bu işçiye izin vererek onu içeri alır. Görevini yaptıktan sonra gitmesine tekrar izin verir. Bu sefer sinek başka bir çiçeğe gider. Bu şekilde bir sinek kırka kadar dişi çiçeği aşılayabilir. Görevlerini bitiren sinekler artık dışarıda yaşayamazlar ve ölürler.

İçerideki sinek ordusunu sevk etmiş ve sarı tozları ziyan etmiş olan erkek çiçekler, görevleri sona erdiği için ağaçta kalmazlar, kuruyup yere dökülürler. Bu şekilde dışarıda yer bulamayıp telef olan sinek ordusunun önümüzdeki yıl tekrar beden bulması mümkün olmaz. Çünkü incir çiçeğinden başka yerde tutunamayan bu mahlûkun yumurta ve soyları yok olabilir, çiçekler de dökülmüş olabilir. Bu eski çiçekler dökülürken ağaç üzerinde yeniden taze çiçeklerin doğması ve sineklerin onlara sonraki senenin yumurta ve tohumlarını bırakması, diğer bitkilerle kıyaslandığında akıl almaz bir olaydır.

Yaratıcı, bütün diğer bitkilerde eşi olmayan ve harikayı, bu güzel incir ağacına hediye etmiştir. Sinek hazinesi olan eski çiçeklerin görevleri bitip dökülürken, ağaçtan yeni çiçekler yeşermeye başlar. Sineklerin bir kısmı, o taze çiçeklerin içine girip yumurtalarını yerleştirirler. Bu incir çiçekleri de bütün sene ağaç üzerinde kalır ve soylarını gelecek seneye taşımaz. Sonbaharda bu çiçeklerin içindeki yumurtalar da çatlayarak sinek haline gelirler. Bu seferde yeni çiçekler doğar ve sinekler incir çiçeklerine yumurta bırakır. Bu incir çiçekleri ise bütün kış ağaçta kalır.

İlkbaharda yapraklar yeşerirken, içlerindeki ölmüş çiçekleri dökerler. Yeniden taze çiçekler doğar ve sineklerin yumurtalarını alırlar. Bu ilkbahar çiçeklerinin içindeki dişi çiçekleri aşılayacak olan nesillerdir. Böylece erkek incir çiçekleri üzerinde ilkbahar, sonbahar ve kış çiçekleri olmak üzere yılda üç kere çiçek doğar ve soyları üç defa sinek haline gelerek nesil bu çiçeklerden birbirine aktarılır.